నేను హ్యూస్టన్‌లో పెరుగుతున్నప్పుడు, జీవితంలో ఆలస్యంగా వివాహం చేసుకున్న ఒక స్త్రీ మరియు పురుషుని ఇంటికి రోడ్డు అవతల మా కుటుంబం నివాసం చేసినది. Ms. బ్రిల్ తన సంతానోత్పత్తి సంవత్సరాలు గడిచిన తర్వాత Mr. రాబర్ట్స్‌ని కలుసుకుని వివాహం చేసుకున్నారు, కాబట్టి వారిద్దరూ హనీమూన్‌ను ఆస్వాదించారు, అది పదవీ విరమణ వరకు కొనసాగింది. అతను ఒక అద్భుతమైన, చురుకైన భర్త, ఆమెను గాఢంగా ప్రేమించాడు మరియు ఆమె తన కలల మనిషిలో గొప్ప ఆనందాన్ని పొందింది. Mr. రాబర్ట్స్ ఆమె జీవితానికి వెలుగు మాత్రమే కాదు; అతను దాని అర్థాన్ని చాలా వరకు అందించాడు. ఆ తర్వాత అకస్మాత్తుగా వచ్చిన గుండెపోటు ఆమె నుండి ఆయనను తీసుకుపోయింది. ఆమె దుఃఖానికి అవధులు లేవు.
అంత్యక్రియల తర్వాత వారాల్లో, శ్రీమతి రాబర్ట్స్ అతని సమాధిని సందర్శించడానికి ప్రతిరోజూ ఇంటి నుండి బయలుదేరడాన్ని మా అమ్మ చూసింది. చాలా మంది తరచుగా చేసే విధంగా, ఆమె అక్కడ గంటలు గడిపింది, మాట్లాడింది, ఏడ్చింది, ఆమె విడిచిపెట్టిన ప్రాణానికి ప్రాణమైన భర్తతో ఏదో ఒక రకమైన సంబంధాన్ని కోరుకుంటుంది. ప్రతిరోజూ ఆమె శ్మశానవాటికకు వెళ్లడానికి ఒంటరిగా ఉన్న ఇంటిని విడిచిపెట్టినప్పుడు, ఆమె నిరాశ మరింత తీవ్రమవుతుంది. మీరు చూడండి, మా పొరుగువారు మంచివారే, నైతికంగా నిజాయితీగా ఉన్న స్త్రీ, కానీ ఆమెకు క్రీస్తుతో వ్యక్తిగత సంబంధం లేదు. కొన్నేళ్లుగా, నా తల్లి ఆమెను సువార్తతో చేరుకోవడానికి ప్రయత్నించింది, కానీ శ్రీమతి రాబర్ట్స్ ఎప్పుడూ ప్రత్యేకంగా స్వీకరించలేదు. మరియు ఆమెకు యేసుక్రీస్తుపై ఎటువంటి నిరీక్షణ లేదు కాబట్టి, ఆమెకు ఆయన పునరుత్థానంపై ఎటువంటి నిరీక్షణా లేదు, విషాదకరంగా మళ్లీ ముగియని ఆనందం యొక్క నిరీక్షణ లేదు మరియు ఖచ్చితంగా పరలోకంపై నిరీక్షణ లేదు.
“చార్లెస్, నేను చెప్పేదానికి శ్రీమతి రాబర్ట్స్ హృదయం తెరవబడాలని నువ్వు ప్రార్థించాలని నేను కోరుకుంటున్నాను” అని మా అమ్మ నాతో చెప్పిన రోజును నేను ఎప్పటికీ మర్చిపోలేను. మరియు కొన్ని నిమిషాల్లో, ఆమె వెచ్చని కుకీలను మరియు నిమ్మరసం యొక్క జగ్గుతో వీధి అవతలికి వెళ్లింది. అదే మధ్యాహ్నం, శ్రీమతి రాబర్ట్స్ సత్యాన్ని స్వీకరించారు: యేసు మృతులలో నుండి లేచాడు గనుక, మరణానిది తుది విజయం కాదని దృఢముగా చెప్పవచ్చు.
ఒక్క క్షణం ఆగి దీని గురించి ఆలోచించండి: యేసు పునరుత్థానం ఒక మోసం అయితే, కొత్త మతాన్ని ప్రారంభించడానికి ప్రయత్నించే చిన్నపాటి మతోన్మాదులచేత నేరం జరిగిందా? అయితే, భూమిపై మీ నిలకడలేని డెబ్బై సంవత్సరాల అర్థం ఏమిటి? శ్రీమతి రాబర్ట్స్ తన భర్తతో తన ఆనందకరమైన సంవత్సరాలను తిరిగి చూసుకున్నప్పుడు-ఆ సంవత్సరాలు చాలా అకస్మాత్తుగా, చాలా అసంబద్ధంగా ముగిశాయి-ఆమె దగ్గర సమాధానం లేదు. మరియు తిరిగి సంబంధం ఏర్పరచుకోవడానికి ఆమె వ్యర్థమైన సమాధి ప్రయత్నాలు ఆమెను మరింత గందరగోళానికి గురి చేశాయి మరియు ఆమె నిస్సహాయతను మరింతగా పెంచాయి.
మనం ఒప్పుకుందాము. యేసు ఆ మొదటి ఈస్టర్ ఉదయం లేవకపోతే, ఆయన సమాధి బట్టలను ప్రక్కన పెట్టి, తనను ప్రేమించిన వారి మధ్య నడవడానికి సమాధిని విడిచిపెట్టనట్లయితే, నిజంగా ఏదీ ప్రాముఖ్యం కాదు. దానిని మరొక విధంగా వ్రాస్తాను. ఒకవేళ యేసు మృతులలోనుండి లేవకపోయినా, లేదా ఆయన పునరుత్థానం బూటకమైతే, దేనికినీ-ఖచ్చితంగా దేనికినీ-దేనికీ కూడా అర్థం ఉండదు. మీరు ఆనందించే ఏ ఆశీర్వాదమైనా ఆకస్మికంగా, హృదయ విదారక ముగింపుకు వస్తుంది. మనం చేసే ఏ మంచి పనియైనా పాడైపోతుంది లేదా శీఘ్రమే వాడుకలో లేకుండా పోతుంది. మన జీవితం గతించిపోయినప్పుడు-మీకు ముందు మరియు తర్వాత యుగాలతో పోల్చినప్పుడు కేవలం ఒక క్షణం మెరుపులా ఉంటుంది-మనం వదిలిపెట్టిన ఎటువంటి ప్రభావమైనా అలలు కొట్టుకుపోయిన ఇసుకలో పాదముద్రల వలె కొట్టుకుపోతుంది. అంతేగాక, మనం ఏదో ఒక వింత, చనిపోయిన దేవుడిని విశ్వసిస్తూ మన సమయాన్ని వృధా చేసుకుంటున్నాము.
అపొస్తలుడైన పౌలు కొరింథులోని సంఘానికి తన పత్రికలో ఈ విధంగా వ్రాశాడు:
మరియు క్రీస్తు లేపబడియుండనియెడల మేముచేయు ప్రకటన వ్యర్థమే, మీ విశ్వాసమును వ్యర్థమే. దేవుడు క్రీస్తును లేపెనని, ఆయననుగూర్చి మేము సాక్ష్యము చెప్పియున్నాము గదా? మృతులు లేపబడనియెడల దేవుడాయనను లేపలేదు గనుక మేమును దేవుని విషయమై అబద్ధపు సాక్షులముగా అగపడుచున్నాము. మృతులు లేపబడని యెడల క్రీస్తు కూడ లేపబడలేదు. క్రీస్తు లేపబడనియెడల మీ విశ్వాసము వ్యర్థమే, మీరింకను మీ పాపములలోనే యున్నారు. అంతేకాదు, క్రీస్తునందు నిద్రించినవారును నశించిరి. ఈ జీవితకాలముమట్టుకే మనము క్రీస్తునందు నిరీక్షించువారమైనయెడల మనుష్యులందరి కంటె దౌర్భాగ్యులమై యుందుము.
(1 కొరింథీయులకు 15:14-19)
చనిపోయిన ప్రభువుపై మనకున్న నమ్మకం ఎంత వ్యర్థం! అబద్ధం చెప్పే దేవుడిని నమ్మడం ఎంత వ్యర్థం! ఏదైనా ఆనందం లేదా ఏదైనా భవిష్యత్తు లేదా మరణంతో మాత్రమే ముగిసే ఏదైనా ఆశ ఎంత క్షణికమైనది!
మరోవైపు, క్రీస్తు నిజంగా లేచాడు గనుక, మనం బాగా జీవించడానికి, దేవుణ్ణి ఆరాధించడానికి మరియు ఈ రోజు మనం ఆనందించే ఆశీర్వాదాలను ఆస్వాదించడానికి మనకు రుజువు ఉంది, ఎందుకంటే అవి రాబోయే అనేకమైన వాటికి రుచి మాత్రమే. యేసుక్రీస్తు పునరుత్థానం మనం జీవించే జీవితం వ్యర్థం కాదని మనకు వాగ్దానం చేసింది. మనకు తాత్కాలికంగా మరియు శాశ్వతంగా ప్రాముఖ్యత ఉంది. మన జీవితాలకు మనం భూమిపై గడిపే డెబ్బై లేదా అంతకంటే ఎక్కువ సంవత్సరాలకు మించిన ప్రయోజనం ఉంది, ఎందుకంటే నిత్యత్వంలో మన పెట్టుబడులు ఖాళీగా తిరిగి రావని జీవముగల దేవుడు మనకు వాగ్దానం చేశాడు. యేసు మరణాన్ని జయించినందున, మరియు ఆయనపై మనకున్న విశ్వాసం కారణంగా, మనం ఇప్పుడు సమాధిపై విజయం కోసం ఎదురు చూస్తున్నాము. ఆ విజయం మనకు అన్ని తాత్కాలిక విషాదాలను భరించే ధైర్యాన్ని మరియు ప్రతి భూసంబంధమైన ఆనందాన్ని ఆస్వాదించే జ్ఞానాన్ని ఇస్తుంది. చివరి చెడుయైన మరణంపై ఆయన విజయం, ఆయన పునరుజ్జీవింపజేయలేనిది ఏదీ లేదని మనకు హామీ ఇస్తుంది. కాబట్టి మన పరిస్థితులు ఎలా ఉన్నా, మంచి రోజులు రానున్నాయని మనం నమ్మకంగా ఉండవచ్చు.
నా తల్లి ఖాళీ జగ్గు మరియు నిండు హృదయంతో తిరిగి వచ్చిన రోజు శ్రీమతి రాబర్ట్స్ ఈ సత్యాన్ని స్వీకరించారు. కానీ స్మశానవాటికకు ఆమె పర్యటనలు ఆగలేదు. ఆమె అనేక సమాధి సందర్శనలలో, ఇతర వ్యక్తులు ఏడ్వడం మరియు జీవంలేని రాళ్లతో మాట్లాడటం ఆమె గమనించింది, వారు ఒకప్పుడు ఆనందించిన సంబంధాలను తిరిగి పొందాలనే ఆశతో చనిపోయిన వారిని సంప్రదించడానికి చేసిన ప్రయత్నాలు ఫలించలేదు. వారి నిస్పృహ ఆమెకు అర్థమైంది . . . కానీ ఇప్పుడు వారు విని విశ్వసించాల్సిన సత్యం ఆమె దగ్గర ఉంది.
మరియు ఆ విధంగా మిసెస్ రాబర్ట్స్ నాకు తెలిసిన ఏకైక స్మశానవాటిక సువార్తికురాలు అయ్యారు. తన చిన్న క్రొత్త నిబంధన పుస్తకం మరియు కొన్ని బాగా ఎంచుకున్న పదాలతో, ఈ రూపాంతరం చెందిన మహిళ దుఃఖిస్తున్నవారిని ఓదార్చింది, తర్వాత ఆమె జీవితానికి శాశ్వతమైన అర్థాన్ని అందించిన నిరీక్షణను వారికి ఇచ్చింది: యేసుక్రీస్తు జీవించుచున్నాడు!
Adapted from Charles R. Swindoll, “The Cemetery Evangelist,” Insights (April 2006): 1-2. Copyright © 2006 by Charles R. Swindoll, Inc. All rights reserved worldwide.
