నేను తన స్వంత కంపెనీని నడుపుతున్న ఒక వ్యాపారవేత్తతో ఇటీవల భోజనం చేసాను. మేము మాట్లాడుకుంటున్నప్పుడు, మా సంభాషణలో జ్ఞానం యొక్క విషయం పదే పదే ప్రస్తావనకు వచ్చింది. పాఠశాలలో నేర్చుకోలేని కొన్ని లక్షణాల విలువపై మేము ఏకీభవిస్తున్నాము-అంతర్దృష్టి, శ్రద్ధ, సమగ్రత, అవగాహన, స్థిరత్వం, విధేయత వంటి అంశాలు-అతను, మళ్లీ జ్ఞానాన్ని గూర్చి ప్రస్తావించాడు.
కాబట్టి నేను అడిగాను, “ఒక వ్యక్తికి జ్ఞానం ఎలా వస్తుంది? మనం జ్ఞానవంతులుగా ఉండాలని నేను గ్రహించాను, కానీ అది ఎలా సంపాదించబడుతుందనే దాని గురించి చాలా తక్కువ మంది మాట్లాడతారు.”
అతని సమాధానం వేగంగా మరియు సూటిగా ఉంది: “నొప్పి.”
నేను ఆగి అతని కళ్ళలోకి లోతుగా చూశాను. విషయం లోతుల్లోకి వెళ్లకుండా, ఒక్క మాటలో అతని సమాధానం సిద్ధాంతపరమైనది కాదని నాకు తెలుసు. అతను మరియు నొప్పి ఒకరికొకరు బాగా తెలుసు.
అతను ఇటీవలి నెలల్లో వ్యవహరిస్తున్న విషయాల గురించి, కొన్ని వృత్తిపరమైనవి ఇంకొన్ని వ్యక్తిగత విషయాల గురించి నాకు చెప్పినప్పుడు, అతను జ్ఞానంలో తన Ph.D సంపాదించడానికి తగినన్ని గంటలు గడిపాడని చెప్పాను! అప్పుడు నేను యాకోబు మొదటి అధ్యాయం నుండి ఉదాహరించాను:
నా సహోదరులారా, మీ విశ్వాసమునకు కలుగు పరీక్ష ఓర్పును పుట్టించునని యెరిగి, మీరు నానా విధములైన శోధనలలో పడునప్పుడు, అది మహానందమని యెంచుకొనుడి. మీరు సంపూర్ణులును, అనూనాంగులును, ఏ విషయములోనైనను కొదువలేనివారునై యుండునట్లు ఓర్పు తన క్రియను కొనసాగింపనీయుడి. (యాకోబు 1:2-4)
అవి గొప్ప మాటలు కావా? మరీ ముఖ్యంగా, అవి పూర్తిగా సత్యమైనవి. జీవిత పరీక్షలను మరియు శోధనలను స్నేహితులుగా అంగీకరించడం ద్వారా, మనం పరిణతి చెందిన పురుషులు మరియు స్త్రీలుగా మారతాము. దొడ్డదారి లేదు, సత్వరమైన ఓర్పు అంటూ ఏమీ లేదు. అంతరాయాలు మరియు నిరుత్సాహాలు, నష్టం మరియు వైఫల్యం, ప్రమాదాలు మరియు వ్యాధి ద్వారా కలిగే నొప్పి పరిపక్వతకు సుదీర్ఘమైన మరియు కష్టతరమైన మార్గం. వేరే దారి లేదు.
కానీ జ్ఞానం ఎక్కడ వస్తుంది? మనం కిటికీలోంచి బయటకు వంగి “సహాయం చేయండి!” అని అరిచినప్పుడు అది జీవితం యొక్క రహస్య ద్వారం గుండా వస్తుంది. అది నా ఆలోచన కాదు. యాకోబు తదుపరి వాక్యంలో ఇలా చెప్పాడు:
మీలో ఎవనికైనను జ్ఞానము కొదువగా ఉన్నయెడల అతడు దేవుని అడుగవలెను, అప్పుడది అతనికి అనుగ్ర హింపబడును. ఆయన ఎవనిని గద్దింపక అందరికిని ధారాళముగ దయచేయువాడు. (1:5)
నేను చూస్తున్నట్లుగా, ఇది డొమినో ప్రభావం. ఒకదాని తర్వాత మరొకటి వస్తుంది, దాని తర్వాత ఇంకొకటి వస్తుంది. మరియు దీర్ఘకాలంలో, ఓర్పు మనకు పరిపక్వతకు సహాయపడుతుంది. అయితే, కాలానుగుణంగా, మనం ఏమి చేయాలో లేదా ఎలా ప్రతిస్పందించాలో తెలియక అనిశ్చితస్థితిలో ఉంటాము. అప్పుడు మనము సహాయం కోసం అడుగుతాము, మరియు దేవుడు తెలివితేటలు, ఆలోచనలు మరియు మంచి ఇంగితజ్ఞానం కంటే ఎంతో ఎక్కువ ఇస్తాడు. అతను తన జ్ఞానపు బావిలో ముంచుతాడు మరియు ఆయన తన ధననిధిలోనుండి త్రాగడానికి మనకు అనుమతిస్తాడు, మరొక ప్రపంచానికి సంబంధించిన సామర్థ్యాలు మరియు అంతర్దృష్టులను ఆయన క్రొత్తగా ఇస్తాడు. బహుశా అది “క్రీస్తునకు కలిగిన మనస్సు” యొక్క చిన్న భాగాన్ని కలిగి ఉన్నట్లు ఉత్తమంగా పేర్కొనవచ్చు.
జీవితపు దెబ్బలకు మనం ప్రతిస్పందించవలసిన విధంగా స్పందిస్తే, వాటిని తప్పించుకోవడానికి బదులు వాటిని సహిస్తూ, మనతో పాటు ఉండే మరింత పరిపక్వత మరియు మనం ఉపయోగించుకోగలిగే క్రొత్త జ్ఞానం యొక్క కొలతలు మన జీవితాల సమతుల్యత కోసం మనకు అందించబడతాయి.
Adapted from Charles R. Swindoll, “Back Door Blessing,” in The Finishing Touch: Becoming God’s Masterpiece (Dallas: Word, 1994), 330-31. Copyright © 1994 by Charles R. Swindoll, Inc. All rights reserved worldwide. Used by permission.